We Are Cats

Charlotte:
*Zarumieniłam się i pospiesznie odeszłam.*
-Przepraszam.
*Wybąkałam przeprosiny.*

Maggie:
*Też spojrzałam na przywódcę. Wygnańcy jak to wygnańcy, cieszyli się złą sławą.*

- Dzisiaj? Nie, ale ogólnie zdarzyło mi się ich zobaczyć czasem na tych terenach.
*Odpowiedziałem w stronę przywódcy.*

- Berek! - Silver rozpędził się i zaczął uciekać.
- Tutaj jest dwójka wygnańców i ich słudzy. Czy ta kotka była ruda?

To wygnana matka jednej z nas. Jej córka nazywa się Wictoria. - Kurai ułożył się na ziemi obok Celine.
Silver gonił Charlotte i nagle przewrócił się.

*Wsłuchałem się w rozmowę z zaciekawieniem.*

Maggie:
-Ktoś tu jest.
*Wyczułam czyjąś obecność.*

Charlotte:
*Spojrzałam zaciekawiona na przywódcę.*
-Coś się szykuje.
*Szepnęłam do Silver'a.*

Za krzaków wyskakuje gruby, biało-czarny kot o przyjaznej mordce.

- Cześć Milordzie. - uśmiechnął się Kurai, Silver wstał powoli i podszedł do Celine.